EL QUE NO SALTA ES BOLIVIANOS MARICON! ...

De titel is om mn liefde voor Bolivia nog maar eventjes te ondersteunen:) liefde overwint alles, maar Chile overwint ze weer in voetbalwedstrijden...

Daarover later meer...

Haai allemaal...had al voorgenomen om voor het weekend mn afgelopen week te beschrijven en jullie op de hoogte te stellen van de laatste Chileense gebeurtenissen...

Hoop dta het in het Nederlandse ook allemaal nog voorspoedig gaat...met een zonnetje en alles! Ben netjes een minuutje stil geweest gister ( zaterdag 13 juni 2009 ) om defqon te herdenken en te rouwen omdat ik niet bij HET feest van het jaar kon zijn:( ...begin me steeds meer te realiseren wat er daar gebeurt en dat ik strax terug kom in een Den Haag wat 7 maanden verder is dan ik, op dat moment...misschien kan je het ' missen' noemen...who knows.
Maar denk dus met volle teugen aan jullie!


Vorige week woensdag ( net na het schrijven van mn laatste verhaal, bedacht ik me ineens dat ik in NL helemaal niet zo ijverig ben wat betreft school& besefte me dat ik hier in Stgo naar bijna al mn lessen ga, so far...Dus leek het me een mooi momentje om een dagje vrij te nemen en stgo te gaan bekijken op een doordeweekse dag...Dus ben met Riannen en Vanessa samen gaan winkelen in Patronato ( een soort grote Haagse Markt achtige buurt met 1000en spotgoedkopewinkeltjes, aangezien ik ook al bijna 7 maanden niet properly geshopt had, ben ik me hier te buiten gegaan aan alles wat je met dierenprint vinden kan, waardoor ik nu als een echte Flaite ( lees tokkie-achtig fuguur ) door de straten van Santiago kan. Hierna was het tijd om te gaan internationaliseren op Miercoles po..( lees feesten met buitenlanders ) Daarvoor zijn we eerst wat gaan drinken met de al eerder voorgekomen Gonzalo. Wat best raar was, aangezien ik me daar pas begon te realiseren hoe bekend deze dude eigenlijk is hier ( nu er een mega foto op the Mall tegenover mn Uni hangt met hem erop, begrijp ik het ook allemaal iets beter...) Maar voor een Chileense famous is een extranjeros feesje natuurlijk best aantrekkelijk...dus Gonzalo ook mee...Slecht idee met allemaal fotogeile chileense...Maar toch het feesje was een succes...Rianne en ik hadden het gaan naar Miercoles Po een beetje laten versloffen, wat zonde is en nu zijn we trouwe bezoekers voor de aanstaande laatste weken...Ook kwamen we hier weer onze Jeepvulling van de Boliviareis tegen, wat erg gezellig was...

Aangezien ik woensdag gemist had, leek het me geen gek idee om ook donderdag niet naar school te gaan en een btje uit te slapen. Want met zoveel te doen schiet slapen er soms een beetje bij in. Niet veel anders dan in Nederland dus. Na een goed gesprek met Pato ( sinds het Spaanse is dat Pat/mamma) onder andere over de Swine Flu...ben nog steeds niet ahcter de Nederlandse benaming van Porcina gekomen. Ging ik naar Vanessa die woont met drie Chilenen die die ochtend allemaal confirmed cases bleken...compleet vol van het virus dus, maar tijdens die besmettingsgolf waren wij toevallig allemaal net aan het reizen...Vooralsnog geen gevaar dus...Met Rianne heb ik savonds wat aan studies gedaan en zijn we op zoek gegaan naar een bios, voor een change of scenery...Maar of het aan de avondklok van voorheen, tijdens de dictatuur ligt, of aan onze late biosopeningstijden weet ik niet. We stonden dus voor een dichte deur...Alle Biocopen hier sluiten om 10 uur...Dus hebben we mijn thuisbioscoop raadgepleegd en tot diep in de nacht films gekeken vanuit mn royale bedje...en ons compleet voorbereid op de presentie psicologia social van de dag erna.

Zoals ik al eerder vertelde zijn ze hier niet zo, absoluut niet van de punctualiteit, dus de presentatie van de volgende dag werd verschoven naar de vrijdag daarna...waardoor slechts een volgende controle van het katern ' negocios internacionales' van de Chileense krant overbleef om te maken. Tijdens de control, waarin iedereen uitgebreid kranten op schoot heeft om de veel te gedetailleerde vragen te beantwoorden, werd ik gebeld uit Talca dat onze vers gemaakte NLse vrienden op weg waren naar Santiago en of wij misschien iets te dn wisten...Aangekomen hebben Rianne en ik Patrick en Amalia opgehaald van het Centraal Station om ze mee te nemen naar het feestje wat gaande was op onze Uni ( zoals altijd op vrijdag )...Zelf ben ik meegegaan naar een volgende samenkomst van feestgangers bij een CHileense thuis en met Vanessa naar Cine Arte gegaan, waar een documentaire werd opgenomen van een Jongen die zich had gespecialiseerd in het bereiken van grenzen...Deze avond was het, heerlijk om mee te maken, tijd om de grens van pijn te bereiken doormiddel van het zichzelf optrekken tot het plafond met haken in zijn rug...Een zeer interessante gast volgens Gonzalo, die de documentaires maakt. Later bleek de jongen een stuk intelligenter dan ik had verwacht toen ik hem op zijn kiezen bijtend, richting het plafond zag gaan...Na dit alles kwamen Riannen en onze Talcanezen ook langs om te kijken wat het plan verder zou worden. Na een tijdje met de ' mafkees' te hebben gepraat gingen we naar Riannes huis om te gaan slapen...de volgende dag was namelijk de perfecte dag om eindelijk een keer naar het pretpark te gaan, naast mijn flat: Fantasialandia! Na alle krakende, tweedehandse, aftandse maar sowieso adrenalinerijke achtbanen te hebben geinspecteerd, hebben we ons alle kanten op laten schieten, draaien en gooien! HEERLIJK!

Tijdens de wedstrijd Chile-Paraguay waren wij 4 van de weinige personen int park en daarna was het ook heel rustig op straat...Maar kon snel naar huis om me om te kleden en naar het concert van Salsakoning Gilberto Santa Rosa te gaan...Samen met Charissa, Tamar, Natalia, Vanessa, Chanel en een vriend van Natalia ( repesctievelijk NL,NL,Sp, Duits, Mex en Col ) in 1 taxi, schrapend over de grond kwamen we aan bij het teatro...Een rilling ging over mn rug toen de ouwe held opkwam en IEDEREEN helemaal gek werd. Maar een applaus zoals je die in NL nooit horen zal...Echt briljant...het hele concert trouwens! Met Vanes heb ik ( tegen alle verboden en aanraadsels in) gelopen door de stad ( o zo gevaarlijke Santiago)t we aankwamen bij de verjaardag van Felipe...Een Chileens die zich siempre ontfermt over de uitwisselaars en allemaal uitstapjes fixt voor ons...Toen we onze neus daar hadden laten zien, liepen we verder naar een Braziliaans feesje in Bellavista ( het uitgaanswalhalla hier ) om weer te herenigen met Amalia, Rianne en Patrick en nog verder te gaan naar een afterparty in een superantiek pand. Na een btje te hebben geslapen, moest ik weer present zijn ... Los Bunkers, een heeel bekende Chileense band, gaf namelijk een concert op Plaza das Armas. Vol met mensen en meet ons, als echte Los Bunkers kenners. Toen ditvoorbij was om een uur of 8 was het tijd voor mijn ontbijtachtige lunch...als een stel brakke uitwisselingsstudenten ( slechte metafoor, veel te waar ) hebben we bergen ijs en pannenkoeken naar binnen geperst en later op straat werden Rianne, Vanes, Diego en ik verrast door kleuters die reggaeton dansend op de stoep van paseo ahumada ( Klaverstraat ) aant optreden waren. Maar niet dansend zoals een gemiddelde kleuter...ik heb het over reggaeton zoals pro's dat doen! Het bleek een moeder te zijn met 7 zonen en dochters van 3 tot 28 die allemaal professioneel danser waren, echt ongelofelijk om te zien zo0n show!


Maar goed ier natuurlijk om knoertehard te studeren, dus maandag ging ik gewoon verder waar we gebleven waren...lessen volgen en me voorbereiden op een uitgestelde presentatie van de week ervoor op dinsdag...over de privatisering van de CHileense bedrijven voor/gedurende en na de dictatuur ( hahah jaja:P) ...Ook moest ik een nieuwe ( of uberhaupt ) een winterjas gaan zoeken ( aangezien mijn jas die in deze buurt kwam gejat werd door Gonzalofans ) en vond in een tweedehandsbuurt een geweldig leren grijs jasje...Dus dat was de maandagavond;) Dinsdags is nu routinesportdag voor Rianne en mij, dus nadat ik mn vergeten racket had opgehaald zijn we gaan tenissen op de Uni en daarna gaan zwemmen, gaan sushi eten en naar Bar Constitucion gegaan...een bar waarop dinsdag zeer alternatieve mensen komen...( over het algemeen zijn Chilenen niet de personen die echt willen opvallen...het extreemste wat hier rondloopt zijn de ' Pokemones' die zich kleden als de NL alto's zegmaar...) Na een avondje daar en sgool en voetbaltraining ( ' heey soof binnenkort hebben we een kampioenschap en ik heb je alvast ingeschreven' thnx trainer!) op woensdag, kon ik ( nog steeds trillende GDVM!) camera ophalen om deze tijdens de wedstrijd Chile_ Bolivia int stadion ink te gebruiken...Van te voren hebben we geBBQ ( lees choripan uit de oven gegeten ) Bij Brad in zijn Residencia en met de groep uit San Pedro de atacama zijn we naar het stadion gegaan...Had me alvast aangekleedt voor ehet feesafterwards ( aangezien het woendag was ) en pas toen Bolivia het veld op kwam ( vandaar de titel : El que no salta es bolivianos Maricon, wie niet springt is een Boliviaanse homo, zegmaar) kon ik gauw mn kersverse jase weer aan doen, onder mn vlagcape...Want blonde soof had zich geedt vooret feesej achteraf in precies hetzelfde groen als het gehele Boliviaanse elftal...! hahaha Kijk Ajax - Feijenoord kan je nog wegkomen met zwart-rood, maar als enige blonde groene in een Chileens rood vak...is geen aanrader;) Na de 4-0 Overwinning besloten we om naar Plaza Italia te gaan waar men altijd hun gewonnen wedstrijden viert en de wedstrijden ook kijken kan...Bomvol met mensen waren we met zn allen redelijk veilig en al gauw ging de eerste helft van onze buitenlandse CHileense hooligans naar huis...Met zn 4en bleven wij nog even kijken en precies op het moment dat Vanessa zei dat ze het: ' zo hherlijk vond om zich echt als een chileense te voelen op momenten als dit' knalden de politie het waterkanon aan en begon traangas te werpen om de mensen te verdrijven... EEN grtoe chaos van rennende, molotovgooiende, rovende en rellende mensen ( mannen ) en ikke en rianne die elkaar en Vanessa kwijt waren en later weer werde gevonden door Juan Carles...Vallende mensen die werden bedolven onder daaroverheen struikelende mensen en wolken traangas en zijstraatjes met rovend gespuis en meppende agenten maakte het hele verhaal compleet...Dus na een huilende/niezende/benauwde ( ben ondertussen aan de effecten van traangas aant wennen ) vluchttocht om iedereen weer te vinden hebben we andere falites overgehaald om maar niet Juan Carles' telefoon te pikken en naar het huis van de nog altijd verloren Vanessa te gaan. Die vonden we in haar huis drijfnat vol van adrenaline en met een blauwe kont van de politieknuppels...Maar na een uurtje uitblazen hebben we ons alsnog in het feesje gestort waar niemand enig idee had van wat er allemaal buiten voor de deur gaande was. Donderdag was een dag met nog steeds huiswerk en trabajo's te maken en Rianne en ik zijn naar La Piojera gegaan...een wereldberoemde kroeg die bekend staat om zijn koninklijk terramoto's ( Wijn, met grenadine, whiskey en ananasijs, kortom; dodelijk! ) samen met onze zwemtrainer een een vriend! Een geniale avond met vriendschappen voor het leven gesloten met alle zwervers en ' artiesten' daar...Ook zijn we erachter gekomen dat vooral de nonverbale taal van Chile zeer verschilt met de onze...Vrijdag again school...een presentatie in Sicologia Social, waarin we begonnen met twee zinnen Nederlands ( aangezien dit de enige les is waarin met ons nog steeds ziet als een stel ET's ) en het hele publiek plat kregen...Na salsales belanden we weer op het Vrijdagfeesje as always en op naar een verjaardag van Marco ( een chileens uit een vriendengroep die altijd hun verjaardag in dezelfde tent vieren ) daarna een taxi naar Bellavista en een huisfeesje van een Franse uitwisselmaat die in een rampzalig, geniaal hippiehol woont...

Doordat ik niet in mijn beste humeur was, omtrent camera's& die van Rianne ook weigert te werken, hebben we een markt ontdekt waar ze van alles supergoedkoop verkopen...Uiteraard zullen de rechtmatige eigenaren ook op zoek zijn naar dezelfde spullen. Maar nadat en Rianne en ik allebei van dingen besloten zijn, vonden we het een perfect idee om hier ' nieuwe ' camera's te kopen! en Hoppa voor 35 euri p.p hebben we allebei een behoorlijk nieuwe camera gevonden!Na nog op zn Chileense te hebben gekaart daar...ging ik op huis aan om met Fernando ( eigenaar van mijn huis ) en een vriend van hem naar een toneelstuk te an: La cosa Nostra...was al gewaarschuwd dat het een vrij lastig, politiek stuk zou zijn, maar uiteindelijk vond ik het en was het ook geweldig! En tot allergrootste blijheid begreep ik zo goed als alles...op de personages na...die niet allemaal op een rijtje in mijn hoofd zitten de Chileense politici. Daarna ben ik met Fenja en zijn vrienden meegegaan naar Bellvista (again) naar los Dos jardines een bar met Cubaanse muziek en ben netjes om twee uur gaan slapen...

Vandaag behalve dit ongelofelijk lange verhaal schrijven, heb ik niet veel gedaan...Ben een paar dvd's wezen ophalen van de documentaires waarover ik eerder schreef, waarvan 1tje over een familie op Paaseiland waar ik hoogstwaarschijnlijk verblijven kan...en dus nu goed ka bestuderen via de dvd;) hahah wordt mn beste voorbereiding tot nu toe...

De rest van de week wordt veel studie en veel plannen voor de rest van de 4 komende weken en de weken reizen erna...

Aan jullie heel veel liefs en zal mn meldingsplicht snel weer vervullen!

1000 kussen en bergen liefs
Sofia