Nieuw zeeuwse Kiwi days and nights

Nieuw Zeeland, kiwi days and nights

Sorry lieve mensen! 
Ik kan het op afstand gooien; boodschappen die 19000km overseas gaan, doen er nu eenmaal Wat langer over. Ik kan het gooien op het emotionele vacuumpje waarin ik zat Zo zonder skunk ALS
Reismaat aan mijn Zij. Ik kan het drop gooien Dat het de afgelopen week uitzonderlijk druk en hard werken is geweest Voor n backpacker, maar
Laten we het erop houden dat alledrie deze Dingen mijn nalatige schrijven kunnen verklaren. 

Gelukkig, Ben ik Weer terug in de ether!  Ik leef nog&weer, Geniet met volle teugen en dat was het! 

Tuurlijk niet! Ik Zal de chronologie van dit verhaal Geen goed doen, maar toch wil ik jullie ALS eerste vertellen hoe het nu met me gaat:

Half November gingen Soof en skunk op pad om onze terror met de wereld te Delen. Skunk zou ik 'thuis' brengen in australie, Haar droom&nadat Wij nieuw zeeland binnenstebuiten hadden gekeerd zou Zij daar verder Haar geluk beproeven. Nix bleek minder waar: aangezien ad hoc en flexibiliteit al enkele maanden Ons credo waren, besloten wij twee dagen Voordat wij Ozzie zouden verlaten dat het beter was als skunkie terug
Zou gaan Naar Bali, MET pijn in Ons hart. Onze samensmelting is soepeler, intenser en hilarischer geweest Dan wij Beiden hadden Durven dromenland. Daarom was het besluit van Onze break up tegelijk een van Onze dieptepunten. Bali is geniaal, dat ten eerste maar Daarbij waren er twee personen die skunkie nóg harder nodig hadden Dan ik...met erg veel gedoe, pinlimieten, stomme creditcards en internetcrisis (die uiteindelijk een zegen bleek te Zijn) zaten wij maandagochtend in het Bloedhete cairns Bij het reisbureau om n ticket te kopen zodat denice een paar uurtjes later Naar Bali kon Vliegen, Wat meer weghad van het aanschaffen van een busticket en ik ging braaf vrder Naar nieuw zeeland. Het vooruitzicht om ineens in Mn eentje in n nieuw land te landen midden in de nacht, zonder skunk aan Mn Zij & vooral zonder een cent op Mn rekening had me behoorlijk op Mn zenuwen gewerkt. Geldloos en zo ver weg van huis ALS mogelijk, top! 

In het vliegtuig Kwam ik zakenmanneke Paul tegen, sponsor van de volvo ocean race die Hier in maart door de haven komt stormen. Hij gaf mij een flinke intro in nieuw zeeland, Alle must sees op een rijtje. Bovendien deelde we snachts een taxi Naar de stad en uiteindelijk ook het apartment van de zaak waar Hij op de bank crashte en mijn eerste nieuw zeeuwse nacht was er een ALS een prinsesje int Grote bed. Noem het naief, noem het karma, om Drie uur snachts met een beheuuuurlijk slaaptekort vond ik het allemaal allang best. De volgende ochtend checkte ik aan de voet van de toren in het Nomads hostel in, een sort backpackers factory. Uit protest Heb ik 17 uur geslapen&toen ik wakker Werd leerde il Sahil kennen. Sahil is ook een hagenees, had er al twee maanden NZ op Zitten en Moest terug Naar Ons stadje omdat Zijn geld op was en Hij zonder Visa nergens aan de bak kon. Er bleek in  heel het land niet eens meer een illegaal vruchtje te Groeien die door Visaloze reizigersvingers geplukt Wou worden. Daar ging ook mijn hoop. Wel Kreeg ik Zijn passepartout Voor de kiwibus, die ik vanaf volgende week flink ga gebruiken om NZ mee Rond tr reizen. Elk nadeel Heb zn voordeel, maar toch was het tijd Voor plan b of N ticket Naar huis kopen. 

Ik ging de haven in waAr Drie Grote cruiseschepen lagen en aan mijn linkerhand zat een stripclub: showgirls. Sinds Onze duikinstructrice op bali mij vertelde over het werken op zo'n boot, was dit
Aan mijn to do list toegevoegd. Op de bluf ging ik de schepen langs om werk af te troggelen, helaas waren die Mannschaften helemaal compleet. In de haven bleef ik even n rondje bezinnen, op mijn intussen favoriete plekje; onder n oude fabrieksschacht staat een piano waar omstanders graag op spelen. Dit maakt het plekje tussen de zeilboten, auckland Skyline op de
Achtergrond, het zonnetje op mn kop en de harbour bridge over je hoofd heen, nóg specialer. Met ietwat meer moed maar alsnog schoenen vol van lood liep ik de stripclub in. De dooie blikken in de Ogen van de naakte meisjes maakte me Wat weemoedig, maar toch dacht ik, is een tent als deze m'n enige kans zonder visum. Barmeisjes waren niet nodig en gogodanseresjes hadden ze ook al, strippers waren welkom. Nog somberder liep ik weer naar buiten. Werk zou vast wel ergens oppoppen, dus de Volgende dag wou ik auckland uit. Ik kocht die avond een slotje Voor aan Mn backpack en raakte aan de praat met een meisje die Bij 'mermaids' werkte: een andere stripclub naast mm hostel. Zij hadden Nog Wel een barmeisje nodig: YES! meteen liep Ik mee en Bernie, de manager liet me de Zaak zien. Zonder visa Was een dodgyplek ALS Deze mijn enige optie om geld te Verdienen en godzijdank mocht Ik de
Volgende dag achter de bar beginnen, met Kleding aan:) 

Om mijn hostelkosten te ontlopen vroeg ik of er iets te poetsen Viel zodat ik kon werken Voor kost en inwoning. Zo komt het dus dat ik al bijna twee weaken in Auckland Woon en vooral werk. 5nachten per week werk ik bij memaids en van 7tot10 's ochtends maak ik ook nog de hostelbar schoon. Bikkelen maar het is de moeite zeker Waard. Intussen ben ik veranderd in een nachtbeestje en sta 15:00 smiddags op met mijn roomie: jack, de schot. Ook een nachtwerker en mijn kersverse maat. Katia, een Frans meisje heeft zich bij ons gevoegd en gaat vanavond voor het Eerst met mij mee Werken. Zo blijf ik even sparen om de rest van mn reisje voort te Zetten en het nieuw Zeeuwse leven te leven. En zo komt Soof Altijd weer op haar pootjes terecht.